Το φθινόπωρο
που σε λίγο τελειώνει...
και το καλοκαίρι που πέρασε είναι τα καλύτερα που θυμάμαι. Καιρικά.
Τα χειρότερα κοινωνικά, οικονομικά και δυστυχώς, πολιτικά.
Όχι, δεν αναφέρομαι στο προσωπικό.
Αναφέρομαι στο συλλογικό.
Ναι, διατηρώ την ελπίδα και την πίστη μου. Και αυτό γιατί όλο και πιο συχνά συναντώ ανθρώπους που συνειδητοποιούν ότι το μυστικό και ο τρόπος για να προχωρήσουν ώστε να αλλάξει η κατάσταση είναι η δράση.
Επιμένουν ότι οι αλλαγές στην εποχή που διανύουμε απαιτούν νέες λύσεις, με ξεκάθαρες αρχές και σταθερές αξίες.
Συνειδητοποιούν ότι σε δύσκολες εποχές, η διέξοδος και η λύση είναι να επιλέγεις το σωστό, από το εύκολο.
Αντιλαμβάνονται την αισιοδοξία ως καθήκον και τη μόνη επιλογή για το παρόν και το μέλλον.
Κατανοούν ότι η δράση καθορίζει τα όρια του εφικτού.
Μαζί, προχωρούν χωρίς δίκτυ ασφαλείας.
Ο χειμώνας που έρχεται θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Εύχομαι να είναι και ιδιαίτερα ήπιος καιρικά.
« Προηγούμενο: Τι θέλουν
Επόμενο: Γιατί κόλλησες; »
0 Σχολια