Επιμονή λοιπόν;
«Αν δεν ξέρεις που πηγαίνεις, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον προορισμό σου», λέμε στους ανθρώπους.
Τι γίνεται όμως όταν αυτό αφορά μια ολόκληρη χώρα;
Για τη χώρα δεν έχω απάντηση, αλλά …
Αν ο στόχος είναι η βελτίωση των συνθηκών που «περνάνε από το χέρι μας», τότε επιλέγω την «αισιοδοξία ως στρατηγική».
Γιατί μόλις συνειδητοποιήσεις τι θέλεις και καταλάβεις ότι αυτό είναι εφικτό*, τότε μπορείς να σχεδιάσεις τα βήματα που χρειάζεται να κάνεις.
Σίγουροι και δοκιμασμένοι βοηθοί σου:
- ανυποχώρητη αποφασιστικότητα
- πεισματική αφοσίωση σε αυτό που κάνεις
- επιμονή και η πίστη στον εαυτό σου και στις δυνάμεις σου
- οι αξίες σου και τα πιστεύω σου.
Αυτά καθορίζουν τα όρια του εφικτού και δημιουργούν τα μικρά θαύματα που καθημερινά συμβαίνουν για όποιον θέλει να τα δει. Επιπλέον, είναι κινητήριος μοχλός για κάθε νέο ξεκίνημα.
Μπορεί το νέο ξεκίνημα να μοιάζει δύσκολο και δύσβατο, όμως, αυτό δεν του αφαιρεί την ιδιότητα του νέου.
Επικέντρωσε λοιπόν την προσοχή σου σε αυτό που είναι σημαντικό.
Για εμένα το σημαντικό είναι το νέο, όχι η ευκολία ή δυσκολία του, που έτσι και αλλιώς δεν μπορώ να τη γνωρίζω εκ των προτέρων.
Για εσενα ποιο ειναι το σημαντικο;
*το εφικτό ορίζεται από την επίγνωση ότι, εφόσον οι άλλοι γύρω μου μπορούν, μπορώ και εγώ.
« Προηγούμενο: Ιθάκη -Κ.Π. Καβάφης
0 Σχολια