Επιλέγω
Να αντιπαρέρχομαι ό,τι δήθεν.
Να εστιάζω στα απλά και πολύτιμα.
Επιλέγω τα απλά και πολύτιμα.
Αυτά που θα με προστατεύουν από τις σειρήνες της αμετροέπειας, της θεοποίησης του «ατομικού» και του «φαίνεσθαι» που αν και ψυχοραγούν -ή τουλάχιστον έτσι θέλω να νομίζω ή/και να ελπίζω- ακόμα ορίζουν την καθημερινότητα.
Επιλέγω ό,τι υποστηρίζει το συλλογικό, τη δύναμη και τη σοφία του «μαζί», την ομορφιά του «βήμα-βήμα», την αισιοδοξία.
Επιλέγω -συνεχίζω, δηλαδή- να προχωράω στο σήμερα με το «λίγο» και το «απλό» και ωστόσο ουσιαστικό, της εποχής μας.
Της εποχής όπου ο μετασχηματισμός, η μεταμόρφωση του κοινωνικού γίγνεσθαι, έχει ήδη ξεκινήσει. Το συναντάω συχνά στα νεώτερα παιδιά, τα παιδιά της κρίσης που δημιουργούν με τα υλικά που έχουν.
Και τα πάνε θαυμάσια.
« Προηγούμενο: Ενδιαφέρων και ενδιαφέρον
Επόμενο: Πελάτες και Μικρές Επιχειρήσεις »
0 Σχολια