Δεν ζούμε σε ταινία...
Είναι ο τίτλος του σημερινού κειμένου του αγαπητού μου κύριου Seth...
Μέσα σε λίγες γραμμές περιγράφει έναν από τους λόγους -κατά τη γνώμη- που οι κοινωνίες μας έχουν αγριέψει τόσο πολύ. Ταυτίσαμε τη ζωή στην οθόνη με την καθημερινότητά μας, ξεχνώντας αυτό που έλεγε ο Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι:
[...] η τέχνη δεν πρέπει να αντανακλά σαν τον καθρέπτη
μα σα φακός να μεγενθύνει...
Παρατήρησε, λοιπόν, σήμερα ο κύριος Seth...
We are not living in a movie
We're not even living in a lousy reality show.
Entertainment has seduced us into believing that we have a chance to live the life they live in the movies. Even the people in the movies don't live that life.
It doesn't take 135 minutes to make a life, it takes almost a century. (εδώ ολόκληρο το κείμενο)
Μεταφράζω - αποδίδω για όσους το προτιμούν:
Δεν ζούμε μέσα σε μία ταινία
Ούτε βέβαια σε ένα άθλιο ριάλιτι σόου.
Η βιομηχανία της διασκέδασης, μάς παρέσυρε να πιστέψουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή που ζουν στις ταινίες. Ούτε οι άνθρωποι στις ταινίες δεν ζουν αυτή τη ζωή.
Δεν παίρνει 135 λεπτά για να φτιάξεις μια ζωή, παίρνει σχεδόν έναν αιώνα.
Τίποτα δεν εξαρτάται από το τι θα συμβεί στα επόμενα ενενήντα δευτερόλεπτα. Ποτέ.
Οι άνθρωποι γύρω μας δεν ζουν μυστικές ζωές. Ούτε διαστημόπλοια, κακοί καουμπόηδες και παθογόνοι υιοί πρόκειται να αναποδογυρίσουν αύριο τον κόσμο.
Η ζωή είναι στην πραγματικότητα πολύ καλύτερη από ό,τι είναι στις ταινίες. Και διαρκεί περισσότερο χρόνο.
« Προηγούμενο: Οι αλλαγές
Επόμενο: Με σύμμαχο τον καιρό »
0 Σχολια